ส่วนใหญ่ประเทศที่มีการฉายรังสีเพื่อกำจัดแมลงในเครื่องเทศและผักแห้งได้แก่ สหรัฐอเมริกา จีน บราซิล แอฟริกาใต้ ส่วนที่มีการฉายรังสีอาหารประเภทกระเทียมและมันฝรั่งได้แก่ จีนและญี่ปุ่น ในประเทศยูเครนนั้น มีการฉายรังสีในอาหารจำพวกเมล็ดธัญพืชและผลไม้เป็นส่วนใหญ่ และอาหารประเภทเนื้อสัตว์และอาหารทะเล มีการฉายรังสีกันมากในประเทศเวียดนาม สหรัฐอเมริกาและเบลเยียม โดยประเทศจีนนั้นได้เริ่มมี การฉายอาหารเพื่อสุขภาพ (health food) เช่น เห็ด น้ำผึ้ง เป็นต้น ส่วนในประเทศยุโรปมีการใช้กฎหมาย ควบคุมอาหารฉายรังสี ที่เข้มงวดมาก ทำให้การฉายรังสีอาหารเพื่อการค้าขยายตัวน้อยกว่าส่วนอื่น ๆ ของโลก
อนาคตของอาหารฉายรังสี
กุญแจสำคัญที่จะทำให้เทคโนโลยีการฉายรังสีอาหารมีการพัฒนา และมีการขยายตัวทางการค้าเพิ่มขึ้น ได้แก่
- เมื่อมีโรคติดต่อทางอาหารเกิดขึ้น เทคโนโลยีการฉายรังสีต้องมีศักยภาพในการแก้ปัญหาดังกล่าวได้ดี
- กฎหมายที่เกี่ยวข้องกับการฉายรังสี ควรที่จะเป็นไปในรูปแบบที่จะสนับสนุนให้มีการยอมรับเทคโนโลยีนี้ แทนที่จะกีดกัน
- กรณีการยอมรับของผู้บริโภคต่ออาหารฉายรังสี เป็นสิ่งสำคัญที่ต้องทำการศึกษาวิจัย และการสื่อสาร การใช้คำที่เหมาะสม จะช่วยลดภาพลักษณ์ที่ดูไม่ค่อยเป็นมิตรลงได้ เมื่อกล่าวถึงอาหารฉายรังสี ซึ่งเป็นเทคโนโลยีที่มีนิวเคลียร์เข้ามาเกี่ยวข้อง
- การออกแบบและการปรับใช้เครื่องมือการฉายรังสีอาหารจากวัสดุนิวเคลียร์ มาเป็นเครื่องฉายรังสี ที่มีการใช้ไฟฟ้าเป็นแหล่งพลังงาน เช่น ลำอิเล็กตรอน หรือเครื่องเอกซเรย์ จะช่วยลดความรู้สึกในด้านลบ ของผู้บริโภคต่ออาหารฉายรังสีลง เนื่องจากเครื่องมือที่ใช้ก็เป็นแค่เครื่องใช้ไฟฟ้าชนิดหนึ่งเท่านั้น
ที่มา
Farkas,J. and Mohacsi-Farkas,C. 2011. History and future of food irradiation. Trends in Food Science&Technology. 22, 121-126.
Kume,T.,Furruta,M.,Todoriki,S, Uenoyama,N. and Kobayashi,Y. 2009a. Quantity and economic scale of food irradiation in the world. Radiation Physics and Chemistry. 78, 222-226.
โพสต์เมื่อ : 29 พฤศจิกายน 2554 |
