ปริมาณของแข็งละลายน้ำทั้งหมด (total dissolved solids หรือ TDS)
ปริมาณของแข็งที่ละลายน้ำได้ทั้งหมดมีหน่วยเป็น มิลลิกรัมต่อลิตร ซึ่งหาได้โดยการระเหยน้ำ และชั่งน้ำหนักของ ตะกอน ตะกอนที่ได้คือ ปริมาณของแข็งที่ละลายน้ำทั้งหมด นั่นเอง
ความเป็นกรด เบส หรือ พีเอช (pH)
การวัดค่าของพีเอชเป็นการวัดความเข้มข้นของ H+ ในน้ำ H+ นี้เกิดขึ้นจากการแตกตัวเป็นไอออนของกรดในน้ำ และอาจถูกทำลายโดยสารละลายด่าง น้ำที่มีพีเอชสูงกว่า 7 ถือว่าเป็นด่าง ส่วนน้ำที่ทีพีเอชต่ำว่า 7 ถือว่าเป็นกรด ในทางทฤษฎีถือว่าพีเอชมีค่าอยู่ในช่วง 0 14 น้ำบริสุทธิ์ควรมีพีเอชเท่ากับ 7 อย่างไรก็ตาม โดยเหตุที่อากาศมีแก๊ส คาร์บอนไดออกไซด์อยู่ด้วย น้ำบริสุทธิ์ที่สัมผัสกับอากาศจึงมีพีเอชต่ำกว่า 7 เสมอ เนื่องจากเกิดการถ่ายโอนแก๊ส คาร์บอนไดออกไซด์ให้กับน้ำจนทำให้น้ำบริสุทธิ์กลายเป็นน้ำกรดอย่างอ่อนเสมอ น้ำในธรรมชาติส่วนใหญ่จะมีพีเอชอยู่ ในช่วง 68.5 มาตรฐานน้ำดื่มมักจะกำหนดพีเอชอยู่ในช่วง 6.58.5
สภาพด่าง ( alkalinity)
สภาพด่าง หมายถึง ความสามารถของน้ำในการทำให้กรดเป็นกลาง และมีค่าเท่ากับ ปริมาณของกรดแก่ (strong acid) ที่ต้องใช้ในการไทเทรตน้ำของกรดคาร์บอนิก (carbonic acid end point) |